Oregon Coast deel 1

Vrijdag 23 juni

Goedemorgen Marjon, hier weer wat leesvoer voor je :-) en de rest ook hoi xxx

Vandaag gaan we het eerste deel van de Oregon Coast verkennen. We beginnen met een zalig ontbijt, maar niet heus. Eerst gaan we nog een stukje omhoog naar Fort Clatsop. Hier is een replica gebouwd van het fort waar de Lewis & Clark expeditie heeft overwinterd voordat ze weer op de weg terug gingen. Zo rondlopend in het fort krijg je toch een beter beeld hoe het moet zijn geweest dan op een film. Alhoewel we ook een mooie film zien wat ze onderweg allemaal moeten hebben doorstaan. Het fort is niet groot en zeker de slaapverblijven zijn erg klein met een grote open haard er in. Het was een zware tijd voor ze want eigenlijk hadden ze hun missie al volbracht (de pacific bereiken) maar door het koude winterweer konden ze nog niet terug. In het fort lopen ook vrijwilligers gekleed in de kleding die men toen aan had, ziet er niet echt warm uit hoor. Een meneer verteld enthousiast over de wapens die ze bij zich hadden en laat er ook een zien. Op een bankje zit een jongen mocassins te maken en er staat nog meer op het programma maar wij kijken even in de verblijven en een van de vrijwilligers laat ons de kamer zien waar Lewis en  Clark sliepen en werkten.

Daarna wil Ger even kijken bij Fort Stevens, dit is een militaire basis uit de burgeroorlog en later weer gebruikt na de aanval op Pearl Harbor. We hebben de Nationale Parken Pass America the Beautiful gekocht om de Nationale parken gratis in te kunnen maaaar dit is een State Park dus moeten we een kaartje kopen. Op internet heb ik gelezen dat je een pas voor 5 dagen kunt kopen maar dat kan niet hier. Omdat deze pas voor de hele Oregon Coast geldt gaan we toch maar terug opzoek naar het Ranger Station om zo'n pas te kopen. Was ff zoeken maar gevonden en weer terug gereden. Er is niet heel veel van het fort over maar we kijken even bij een heel groot kanon en de gebouwen daar omheen.

Nu het gebied niet meer gebruikt wordt is het ook een soort natuurgebied geworden. We horen allerlei vogels en een daarvan herkend mijn vogel app als de witkruingors. Mooi vogeltje met een mooi gezang.

 zie je hem                     van internet  

Bij een van de bunkers gaat Ger mee met een kleine rondleiding en ik zie in de verte wat grote witte vogels. Ik ben mijn verrekijker natuurlijk weer vergeten in de auto maar er staat een vrijwilligster met een kijker die ik mag lenen. Het blijken witte pelikanen zijn en er zitten er behoorlijk wat. Mooi gezicht, wat een grote beesten.

    witte pelikanen 

Als ger weer terug is bedanken we de vrijwilligers en gaan we weer naar de auto.

Nu gaan we beginnen aan onze rit langs de kust. Helaas is het vandaag erg mistig, heel jammer want gisteren met de rij dag was er een stralend blauwe lucht. Maar ok we rijden toch richting Ecola State park waar een mooi uitzicht was geweest op Cannon Beach en de redelijk bekende Hay Stack. Dit is een grote rots in zee. Helaas is het erg mistig en zien we nog net iets in de verte. Toch ook wel weer een apart gezicht, beetje mystiek. We blijven nog even zitten op een bankje in de hoop dat de mist wat op trekt maar helaas gebeurd dat niet.

We rijden dus maar verder in de hoop wat dichterbij te komen. Maar Cannon Beach is een drukke trekpleister en aan de kant van het water zijn alleen huizen, hotels en privé parkeerplaatsen. Helaas geen restaurantjes met uitzicht op zee en de rest is harstikke druk. We rijden dan maar verder en gaan af en toe een straatje in maar daar mogen we niet parkeren. Op een plekje kun je wel het strand op lopen dus Ger zet me daar af en ik loop het strand op terwijl Ger een plekje zoekt of rond rijdt. Op het strand staan overal toeristen foto's te maken en ik ook natuurlijk. Het is hoog water dus je kunt niet helemaal naar de rots lopen dat kan bij laag water wel.

Dan loop ik weer terug op zoek naar de auto. Gelukkig zie ik hem al snel en we rijden nog een stukje verder. We zien langs de weg opeens een restaurantje met een buiten zitje waar plek is en we ook een parkeerplekje vinden. Daar hebben we even lekker iets gegeten en gedronken. We zitten naast een man en een vrouw die opeens wijzen naar mijn T-shirt. Dit is een shirt van Mammot Hot Springs in South Dakota van onze reis rond Denver. Die mensen kwamen daar dus vandaan en vonden mijn shirt mooi. We hebben even gezellig zitten kletsen met ze. De man had roots in Noorwegen en Engeland en de mevrouw had verre nederlandse roots. Erg leuk gesprek gehad. Na het eten besloten we nog een stukje door te rijden en zien we op een paar punten nog mooie uitzicht punten maar inmiddels word de mist steeds dikker dus we rijden terug naar de B&B.

 hier zien we een bruidspaar dat we eerder ook al zagen, wat jammer voor ze dat het zonnetje er nu niet is.

Morgen komen we op ons weg naar de volgende accommodatie hier weer langs dus als het dan wat meer zicht is kunnen we hier altijd nog stoppen. 

Speciaal voor Martha: We komen onderweg vaak herten tegen, zomaar langs de weg of in de tuinen van mensen. Ook zien we heel veel roofvogels hoog in de lucht maar die zijn moeilijk op de foto te krijgen. Bij een uitzichtpunt zie ik een hummingbird maar ja, die zijn weer veelste snel. Ook zien we af en toe een grijze eekhoorn en de kleine chipmunks over de weg rennen. Op zee zitten veel zeevogels o.a. bruine en witte pelikanen maar dit zie ik alleen door de verrekijker :-)

Tja er zitten hier ook zwarte beren en poema's maar die zijn we nog niet tegen gekomen :-) xxx