✅ van mijn bucket-list

Vandaag gaan we naar Skara brae, dit staat al tijden op mijn bucket-list en nu was het dan zover. We hadden al kaartjes gereserveerd en moesten tussen half 11 en 11 uur binnen zijn. Het is een toeristische trekpleister dus het kan er druk zijn. Het is niet ver rijden vanaf ons huisje dus we zijn keurig op tijd. Helaas net een bus met een groep mensen voor ons dus we gaan eerst binnen kijken en een bakkie doen dan zijn ze al een stuk verder. De film verteld hoe het gevonden was. Namelijk na een zware storm was er een stuk kust kaal geslagen en daar lagen dus de restanten van een neolitische nederzetting. Het geheel bestaat uit verschillende kamers met bedden en kasten van steen. De kamers zijn verbonden met gangetjes en iedere kamer heeft een haard in het midden. Een van de kamers was vermoedelijk een werkplaats. 

Buiten is een replica gemaakt van 1 van de kamers. Het origineel mag je niet meer in omdat het te fragiel is en beschermd moet worden. Ik loop het gangetje door en dan stap je de kamer binnen. Wauw wat indrukwekkend, het is veel groter dan ik dacht. Met het dak van huiden er geeft het een heel aparte pel van geborgenheid. Of het dak vroeger zo was weet men niet zeker maar het was wel dicht.

Na de replica lopen we weer naar buiten en gaan naar het echte spul. Ik kijk mijn ogen uit, wat een mooie plek. De verschillende kamers met de gangen ertussen zijn goed te zien. Na een rondje te hebben gemaakt ga ik op een keer rond. Echt schitterend. 

We vervolgen onze route en komen bij Skaill house, hier woonde de man die Skara brae ontdekt heel. Erg deftig van binnen.

Vervolgens stappen we weer in de auto op zoek naar het volgende punt. 

We komen langs een vogelkijkhut en kijken even binnen. Op dit moment niets bijzonders te zien. 

We rijden de weg weer verder omhoog en komen bij een punt waar je bij laag water naar een eiland kunt lopen. Het is nog geen laag water dus gaan maar niet over. Er staat een auto van de Engelse natuurmonumenten en een van de dames daarvan zegt dat ze een groep dolfijnen oid heeft zien zwemmen dus we gaan op een bankje uit de wind zitten met de verrekijker in de hand maar helaas zien we niets.

Na een tijdje gaan we toch maar weer verder. 

We halen ergens in een gehucht wat boodschappen en zijn redelijk vroeg weer in ons huisje, ff lekker ontspannen.