Dag 20 Elliston

Vanmorgen konden we vanuit ons bed genieten van het uitzicht met een mooie baai. Het bed is mega hoog maar slaapt zalig dus laat de dag maar beginnen.

Allereerst gingen we lekker ontbijten. We hadden de eigenares gezegd dat we niet wisten of het ontbijt er bij zat en gelukkig zei ze "ach meid je eet toch gewoon mee met de andere, gezellig". Nou dat is gelukt hoor. Blue berry pancakes, scrambled eggs en toast, lekker hoor. Na het ontbijt gingen we terug naar de Puffin site. We waren nu de enige en zijn gaan zitten om te kijken of ze dichterbij wilde komen. Vroeger lukte dat wel heb ik gehoord maar ze zijn niet zo nieuwsgierig meer.

Na een tijdje wordt het wat donder en vallen er wat druppels maar tijdens het terug lopen is het eigenlijk al weer over. We hebben gehoord dat bij de vuurtoren van Bonavista ook nog puffins zijn dus we stappen in de auto en rijden daar naar toe. Inderdaad is daar ook een eilandje vlak bij de kust waar de puffins zitten.

We gaan op een rots zitten om ze goed te kunnen zien en we hebben mazzel want de wind is gunstig en af en toe komen ze gewoon over ons heen vliegen. Dat op film en foto krijgen lijkt dus makkelijk maar dat is het echt niet.

We zitten daar een tijdje tot dat er een bus met toeristen komt. Er is vlak bij ook nog een park genaamd Dungeon en daar gaan we nog even kijken. Hier is een soort natuurlijke brug met twee doorgangen.

Dan gaan we bij de tearoom lekker wat drinken en een klein hapje doen want om 5 uur gaan we op Whale Hunt dus geen tijd om te eten.

We zitten daar lekker in het zonnetje maar ja we moeten nog een stukje rijden dus hopla maar weer.

Het is nog een uur rijden naar Trinity. Onderweg krijgt Ger een gaap aanval en die wil maar niet over. We rijden even naar een haventje waar ook caplin moest zitten maar ook daar niets.  oh oh zouden de walvissen er wel zitten.  De baai ligt echter in de mist en Ger zit even lekker in de mist en de gaap bui trekt weg en nu begin ik hihi.

  klein temperatuur verschilletje

Als we weer verder rijden is de mist echt dicht. Jeetje zouden ze wel varen??? Maar we rijden verder en de mist trekt op. Als we over een rivier rijden ziet ger zalm vissers staan en we slaan gauw af om ze op te zoeken. Over een lekker weggetje bereiken we de plek waar een man in het water staat te vissen en een andere man staat op de brug met een zonnebril. We staan te kijken of we de zalmen kunnen zien maar dat is moeilijk in het water. De man naast ons op de brug geeft ons zijn bril en dan zie je ze veel beter.

Na een tijdje rijden we weer verder richting Trinity. Dit is een dorpje met allemaal mooie oude huizen en we gaan op zoek naar Sea of Whales adventures, we missen een bordje en rijden 3 keer rond maar we hebben het gevonden. De eigenaren zijn de vrienden van Paul Dolk en als we daar aankomen en ons voorstellen wordt er meteen door Chris gezegd: "paul is in site". We waren wat vroeg omdat we bang waren dat Ger, net als op IJsland, het pak niet zou passen en dat is niet handig in een zodiac. Het grootste pak wordt uit de schuur gehaald en ja hoor het past. Erg elegant gezicht ook hihihihihi. We kletsen nog even wat binnen en dan is het zover. Ik ben best wel wat gespannen want de laatste whale watch moest ik spuggen maar toen was het wind kracht 8. Het is nu 4 of 5 maar ja zo'n zodiac is niet groot hoor. Als ik zie dat er 4 kleine kinderen meegaan denk ik, nou Nel niet aanstellen. Ook ik hijs me in zo'n elegant pak en met z'n alle lopen we in de pakken naar het haventje.

Het lijkt of we de crew zijn van de spaceshuttle. We worden allemaal in de zodiac geholpen en wij mogen achterin omdat ik gauw last heb van mijn rug, en omdat we de zwaarste zijn volgens mij :-) De kids gaan met pa en ma voorin en als we langzaam de haven uit varen vinden ze het al schitterend. Na wat uitleg gaat het gas op de pendalen en daar vliegen we over het water. De kinderen gillen van plezier en ik toch wel. Wauw wat is dat mooi. Ok je wordt soms wat nat but who cares. We varen langs een schitterende kust waar menig Geoloog van zou watertanden.

Prachtige verschoven aardplaten maar daar komen we niet voor. Allemaal opletten of je een spuit op het water ziet. Natuurlijk ziet Chris als ervaren whalewatcher de eerste spuit van een bultrug dus hup daar vliegen we weer tegen de golven in op en neer hiiiihaaaa. Op een afstandje van de walvis stoppen we want we willen ze niet opjagen en we zien de walvis adem halen en dan zijn rug krommen om onderwater te gaan. Als hij niet zo diep duik komt de staart niet boven maar als hij een lekkere diepe duik wil maken dan komt de staart. Iedere walvis wordt vernoemd en de eerste heet nu Nellie.

Natuulijk laat ze even haar staat zien voor ons, zo is ze wel. We varen steeds een stukje verder en zien in totaal wel 6 of 7 bultruggen. We krijgen een paar keer een staart te zien en het lukt me om er een paar op de foto te zetten.

   je kunt zien dat ze mager zijn na hun reis van 6 maanden vanuit de caribean zonder te eten

We zien zelfs 3 keer een walvis uit het water springen maar dat is wat ver weg. Ook komt er een walvis vlak voor onze boot langs zwemmen en je ziet onderwater licht blauwe vlekken dit zijn zijn witte vlakken die hij heeft en ook zijn vinnen. Zo mooi om te zien zón groot beest en ze doen absoluut niets.

Ook zien we 2 minke whales (nl naam?) maar deze gaan zo snel, zeker vergeleken bij de slome bultruggen, dat ze nog minder op film of foto te krijgen zijn. Als we hard gaan varen wordt er gebruld dat alle stoel leuningen omhoog moeten oid wat ook wordt gezegd in het vliegtuig als er turbulentie is en de riemen vast moeten. Na een hele lading walvissen te hebben gezien gaan we in tempo naar Eagle beach.

Dit is een strand waar op de wanden wel 20 bald eagles zitten die wachten op de caplin die voor de kust liggen te wachten om hun eitjes af te zetten op het strand. Het is inmiddels wat mistig geworden en ze zitten op donkere rotsen dus we kunnen ze wel goed zien zitten en vliegen maar op de foto lukt niet zo goed. Dan varen we langzaam richting het strand en in het water zien we een hele donkere rand.

Dit zijn dus de caplin die met duizenden tegelijk voor het strand zwemmen. Als we er langzaam door varen zie je ze uitwijken en beweegt de zwarte lijn. Dit zijn echt allemaal visjes, ongelofelijk zoveel. Onderweg krijgen we lekker iets warms te drinken en een koekje en als dat op is gaat het gas er weer op en laats Chris de kids schrikken om opeens een soort grot in te varen.

Dit is het restaurant van de walvissen zegt hij. De walvissen jagen de caplin hier in en kunnen dan een hele mond vol ophappen omdat de vissen niet weg kunnen. Daarna zit de tijd er al weer op en gaan we in hoog tempo terug naar de haven van Trinity.

We zijn allemaal een beetje nat maar het was zo mega machtig dat iedereen er vol van is. De kids waren geen moment lastig en net zo enthousiast als de rest. We lopen met z'n alle moe maar voldaan en met natte schoenen terug naar de schuur waar de pakken weer uit mogen. Wat een ervaring echt te gek. Weer een beetje bij gekomen van dit alles hebben we eigenlijk wel een beetje honger en horen dat het restaurant bij het plezierhaventje nog open is. Het zit al behoorlijk vol maar we kunnen nog net plaats nemen aan een 4 persoons tafeltje en dan is het vol. Even later zien we een stel dat bij ons op de zodiac zat, in de rij staan dus we zeggen tegen de bediening dat ze wel bij ons mogen zitten. Het stel komt uit Ontario en zijn hier voor 2 weken en zijn net aangekomen. We kletsen wat en eten fish & fries en het is erg gezellig. Het wordt echter al weer donker en we moeten nog een uur rijden. We nemen afscheid en gaan maar terug rijden. Onderweg is het ook nog eens wat mistig en moeten we ook op letten op de elanden maar het gaat allemaal goed, alleen wat langzamer maar dat maakt niet uit. In de B&B nemen we een lekkere douche want zonnebrand, muggenspray en zoutwater in je haar, geloof me, dat is niet prettig. Ger zet alle foto's en films weer op de laptop en ik probeer ze te kijken maar ik kan amper de ogen open houden en ik heb een moeie rug dus ik ga lekker slapen na (alweer maar nu wel heel erg) te gekke dag. Wat hebben we toch een mazzel, dat beseffen we wel terdege hoor. xxx