st. mary's

1 juli 2015 - Saint Mary's, Canada

Dag 28

1 juli

Gisterenavond werd de mist steeds dikker en dat leverde een bijzondere zonsondergang. Weer lekker geslapen en vanmorgen het ontbijt, lekker hoor.

Daarna zouden we naar cape st. mary's ecological reserve gaan. Hier is een grote kolonie jan van genten die op een rots nestelen. Toen we op pad gingen was het weer al wat opgeknapt alleen in de verte nog wat mist slierten. De weg naar het reservaat is prachtig, nou ja de weg zelf is belabberd maar de omgeving is mooi. Van alles en nog wat heuvels, rotsen, rivieren, toendra en kustlijn.

Hoe dichter we bij komen hoe meer blijkt dat er een grote mistsliert boven hangt. We komen bij het visitors centre en de ranger die ons opvangt zegt dat het pas mistig is als ze de parkeerplaats niet meer zien en dat we de jan van genten wel kunnen zien. Wij twijfelen want de vuurtoren blaast de misthoorn maar we besluiten toch het pad naar de kolonie maar te wandelen. Het is ongeveer 1,5 kilometer lopen over een rotsbodem en we zien de mist omhoog trekken langs de steile rotskust over het pad. De zee beneden kun je nog net zien door de mist en het pad is goed te volgen. Onderweg komen we wat mensen tegen die op de terugweg zijn en we vragen of we de gannets wel kunnen zien, ja hoor zeggen ze er zitten er zat. OK verder wandelen dus maar.

Opeens zien we boven een heuvelrug de jan van genten vliegen, je herkend ze aan de zwarte tipjes van de vleugels. We lopen een stukje verder en dan zien we inderdaad de rots VOL met jan van genten, wat een ongelofelijke hoeveelheid vogels en helemaal niet ver van het wandelpad. We maken een hoop foto's en door de mist lijkt het allemaal wat mysterieus maar we hebben toch wel wat leuke foto's kunnen maken. Na een tijdje word de mist maar niet minder en we besluiten terug te lopen. Na een tijdje moet ger weer even stoppen en als we omkijken zien we dat de mist opgetrokken is. Dus we lopen weer terug. Inmiddels is er een grote groep mensen gearriveerd en deze kant van de rots lijkt nu wel een nest met mensen hihi. De jan van genten lijken nu wat witter zonder de mist en de zee is weer knal blauw. Wederom maar wat foto's gemaakt en daarna gaan we dan toch maar echt terug.

In het visitors centre zit een man mondharmonica te spelen en zit het vol mensen, dit is voor canada dag. Canada dag is een feestdag om de onafhankelijkheid van canada te vieren, in newfoundland is het ook een dag om de gevallen soldaten te herdenken. We rijden dezelfde weer terug en besluiten om eerst nog naar een waterval te rijden die op de kaart staat vermeld. We moeten nu een gravel weg op en we dachten niet zo ver. Dit valt wat tegen maar net als we denken om te keren zien we een bord nog 1 km. We zien echter niet echt een pad oid en vragen aan een groep mensen waar de waterval is. We blijken bij het park te staan maar omdat ze met de weg bezig zijn is het bord verdwenen. Ger blijft in de auto en ik loop het pad naar de waterval. Een mooi watervalletje en weer trappen naar beneden en weer omhoog pfff.

We rijden weer verder en via een kleine detour van Nelleke gaan we langs onze b&b een stukje verder want daar moeten, volgens FBvriend Grant, walvissen vanaf de kust te zien zijn. Het is maar een kwartiertje verder rijden dus we besluiten dat te doen. We zijn nog niet de auto uit of ger ziet al een walvisrug. Het is vlak bij de kust en we zien een paar walvisruggetjes en ook een staart. St. vincents bay is een schitterend stuk strand met een lichtblauwe zee. De jan van genten duiken hier voor je neus in het water en daar tussendoor een pluimpje van een walvis en soms een vin. Het is wat rottig te filmen en fotograferen maar we hebben er wat op staan denk ik.

goed kijken een staart