Grand Falls naar Bathurst

Dag 8

11  juni

Gisteravond was de dam van de waterval verlicht wat er mooi uitzag. Het weer was goed en we hebben geslapen met de duur open zodat we het geluid van de waterval hoorde.

Na een zalig ontbijt zijn we weer vertrokken uit dit prima hotel met prachtige kamer en leuk balkonnetje. Door de regen was het water achter de dam gestegen en vanmorgen was er een extra damwand open gezet. Dit gaf een nog woestere waterval dan gisteren dus zijn we nog maar even terug gereden om foto's te maken en hebben we nog een ander uitkijk punt gevonden waar we nog meer foto's konden maken.

Inmiddels was het half 10 dus op naar Open Sky Adventure voor de pontonboot tocht. We waren vroeg dus ff wachten maar keurig optijd kwam daar onze gids/kapitein. We moesten eerst nog 2 km rijden naar het lage punt van de rivier en daar konden we aan boord stappen. Het pontonbootje is een rubberboot met daar bovenop een bak waar de super toerist in kan zitten.

Klinkt heel degelijk maar was echt te gek. We begonnen al met een ritje over de sterke stroming naar de overkant van de rivier waar in de bomen een nest zat van een bald eagle en ja hoor daar vlakbij zat de bold eagle him/her self. Wat een schitterend beest is het toch hé. Helaas had het stel dit jaar geen kleintje gekregen volgens onze gids. Ook vloog er nog een visarend over dus we hadden weer eens mazzel. Toen vervolgde we onze tocht langs de krachtcentrale die dus zijn energie krijgt van de waterval. We hadden mazzel dat we niet in de zomer hier zijn want in de zomer gaat al het water door de centrale en is er geen waterval, dat zie je dus niet in de brochures terug. Na wat info over het ontstaan van de gorge en de hoge waterstand van 2008 gingen we de gorge in. SCHTTEREND de boot vaart laag over het water dus je kunt de stroming goed voelen en zien. De gorge is een groot ravijn met in het midden een grote rots die in 2008 dus helemaal onderwater stond. We varen naar het smalste deel waar onze gids nog durft te varen, hier is het 100 feet diep=30 meter. Verder wordt de gorge smaller en is het 130 feet diep maar hier is de stroming te sterk om in te varen.

Na nog wat uitleg over de ijstijd e.d. gaan we alweer op de terug weg. Omdat het seizoen pas begonnen is zitten we met zijn tweeen (en de gids) in de boot. Terug wind tegen dus ff frisjes maar het zonnetje schijnt dus dat ging prima. Nog even langs het nest van de bald eagle maar helaas de vogel was gevlogen. Weer terug aan land vervolgde we onze weg in de auto richting Mount charleton provicial park.

De weg hiernaar toe is erg mooi, ok het zijn weer alleen bomen maar de weg is nu niet alleen maar recht toe recht aan maar lekker bochtig en rotsen langs de weg. Hier en daar een meer maar wel overal poeltjes water. Schitterend moose=eland gebied maar helaas geen een gezien. Voor 8 dollar kunnen we met de auto het park in, omdat die een provincial park is en geen national park kunnen we hier niet in met de discovery pass. In het visitors centre waren we gast 4 en 5 dus werd ons  uiterst vriendelijk duidelijk gemaakt dat die park wel heel erg mooi is. Nou dat is het ook hoor. Er is een leuk klein wandelingetje naar een mooie waterval en verder het park in zijn schitterende meren waar het helaas stikt van de kleine zwarte vliegjes.

Ze steken niet maar zijn wel massaal aanwezig hetgeen een kleine picknick niet erg aantrekkelijk maakt. we gaan dus maar weer naar de uitgang en tussen de bomen door zien we dat het zonnetje plaats heeft gemaakt voor een wel heel erg donkere lucht. Heftig nagezwaaid door de receptionistes rijden we het park uit en ja hoor. Het begint te onweren en regenen. Nu zijn de wegen hier overal behoorlijk belabberd maar de weg het park uit is mega slecht (omdat de machine voor de weg kapot is). Hier begint het net te hozen van de regen en zelfs met de ruitenwissers op heel snel zie je geen hand voor ogen en de kuilen in de weg nog minder. Dan maar wat langzamer zegt mijn rustige gerritje hihi. Hij manoevreert ons keurig over de belabberde wegen en na een tijdje wordt het gelukkig wat droger en komen we heel huids aan bij onze volgende bestemming motel Auberge de la vallée in Bathurst. We krijgen een mooie kamer maar als ger de tv probeert (hij wil het damesvoetbal kijken) doet de afstandsbediening het niet. Na wat heen en weer gewissel met afstandsbedieningen en kastjes lukt het niet en krijgen we een andere (grotere :-)) kamer.

Hier doet de tv het wel goed maar blijkt dat ze het kanaal waar het voetbal op komt niet te hebben. Helaas geen voetbal dus.

Dan maar een drankje halen in de bistro, buiten hoost het dus we besluiten niet naar het dorpje tegaan met de kans dat we weer niets vinden dus we blijven lekker in de bistro zitten. We zitten hier weer als enige gasten aan een drankje maar dat maakt ons niet uit. Eindelijk weer een normale cappucino gedronken, zalig hoor.

Toen we hebben we patat met steak gegeten en ik een chocolade cake als toetje hmmmmmm. Nu zitten we weer lekker uit te buiken op de kamer.