Twillingate

Dag 20

23 juni

Gisterenavond had Ger lekker gekookt, we waren wat laat met eten maar dat maakt niet uit we hebben de tijd voor ons zelf.

     Tijdens het afwassen met zicht op Twillingate zag ik al dat de lucht langzaam oranje en roze werd. Na de afwas ben ik even de berg achter ons huis opgelopen want ik wilde toch wel even kijken naar de zonsondergang. Toen ik de heuvel over was zag ik inderdaad een schitterende zonsondergang en als toetje een ijsberg in de blauw oranje roze lucht, mooi hoor.

Daarna gauw weer naar binnen want het was inmiddels goed afgekoeld en er was meer wind gekomen. 's avonds lekker op de bank gehangen en weer lekker geslapen. Vanmorgen was het mistig en zagen we niet heel veel. Soms trok de mist wat weg dus we hebben lekker op ons gemak gedaan.

Lekker een eitje gegeten met toast en een bakkie koffie uit een soort Senseo, lekker hoor. Rond 11 uur was het redelijk bijgetrokken, wel wat wind maar verder prima. Dit weer had ik meer in gedachten toen we hier naar toe gingen. Vandaag wilde we een wandeling maken. Er is er een van 3 mile=5 km, dat moet lukken denken we. We rijden eerst nog even naar de vuurtoren maar alle ijsbergen zijn daar weg en liggen ergens in de verte.

 De wandeling begint aan de overkant van Twilingate en gaat naar Little Harbour, natural arch en jonas cove.

De wandeling begint goed en gaat over een breed pad. Even later zien we mensen die bezig zijn een aanleg steiger te maken. De vrouw was bezig de schors van de stammen af te halen en meneer was in de weer met de hakbijl. We zeggen natuurlijk gedag en het is hier heel normaal dat je meteen een praatje maakt. De man heeft vrienden uit nederland op facebook (lachen toch). Hij verteld ons dat hij hier is geboren en zijn vrouw komt van Vancouver eiland, daar zijn we ook geweest dus kletsen lekker door. De man zijn vader woont hier nog steeds en hij verteld dat er langs het water veel meer huizen hebben gestaan. Nu staat er maar 1 mooi wit huis.

We nemen afscheid en vervolgen het pad naar de Natural Arch. Op een plekje aan het water staat een bankje met een bordje erbij waar op staat dat die man zijn vader dit heeft neergezet samen met zijn vrouw die hier graag zat. Het pad begint wat te stijgen maar goed te doen en we komen bij de Arch=een boog in de rotsen met water er onder. Mooi gezicht hoor.

We zien ook het begin van het pad dat verder loopt en dat ziet er pittig uit. We kijken elkaar aan en we zeggen "we doen het gewoon". Zo gezegd zo gedaan, hopla omhoog. Het pad loopt verder omhoog en vandaar af zien we de boog vanaf de andere kant. Het pad loopt verder omhoog maar met de nodige tussenstopjes en natuurlijk foto's maken komen we een heel eind. Op een plekje een beetje uit de wind eten we de muffins op die klaar stonden in ons huisje toen we aankwamen.  We wandelen weer op ons gemak verder, af en toe een klimmetje en afdalingje maar we hebben de hele dag dus al doen we er de hele dag over dat maakt niet uit.

In de verte zien we een mevrouw aankomen die de wandeling anders om doet. Ze zegt ons dat wij de wandeling de goede richting op doen because my bud was Always pointing to the beautiful site hihi. Ze wijst ons er op dat we een stuk af kunnen snijden en Ger doet dit terwijl ik het pad volg. Verder op het pad komen we elkaar weer tegen en dan begint het. We moeten downhill en behoorlijk en we zien dat we aan de andere kant weer omhoog moeten. Oeps dat is wat moeilijker dan we dachten maar het gaat goed. Hoe lager we komen hoe meer we tussen de bomen terecht komen en het pad wordt een soort wildpad dat tussen de rotsen en bomen door kronkeld. pfff dat is wel heavy hoor maar Ger bepaald wanneer we stoppen en ik doe net alsof ik stop omdat hij even moet stoppen hihihi. Ok dat hebben we gehad dus maar verder wandelen maar dan is de volgende hindernis. We moeten weer naar beneden en een stuk over een strand met grote rotsblokken gelukkig zien we in de verte wel het bordje Hiking trail anders zou je toch denken dat we verkeerd zitten.

Tussen de rotsblokken door komen we uiteindelijk bij het bordje. Daar gaat een paadje het donkere bos in en is het weer klimmen en klauteren. Dit hadden we misschien beter niet kunnen doen denken we allebei maar  de wandeling is echt schitterend en het is er zalig weer voor. Net een beetje zo'n fris windje en de temperatuur niet te warm gelukkig.

We moeten nog wat klimmen en dalen door het bos en weer naar beneden en dan komen we op een pebble strandje. Tot nog toe geen steekbeestjes maar nu zijn ze er wel wat. We moeten nu een stuk vals plat op en ger moet wat vaker stoppen, ik ook hoor de enkeltjes protesteren. Boven aan gekomen komen we weer op het gewone pad en kunnen we weer plat lopen. We komen die meneer nog tegen met zijn quad en hij stopt natuurlijk weer om een praatje te maken. Hij rijdt we en ff later komt hij weer terug. Hij gaat een nieuw pad aanleggen zegt hij. We zwaaien hem uit en lopen het laatste stukje terug naar de auto. Daar aangekomen zit ger al in de auto als er een mevrouw aan komt lopen die me aanspreekt met My brother sad you were walking here. Mooi toch. ze wil me een foto laten zien hoe de baai er vroeger uitzag toen zij er nog woonde. Ik ga met haar mee naar binnen en daar laat ze me een foto zien van een baai waar wel 20 huizen staan, toe was het er dus een stuk drukker. Het waren allemaal vissersmannen die weg getrokken zijn en de jeugd wil dit niet meer. Leuk om te zien en ze verteld me ook dat dit het huis is van hun vader van 95. Het huis staat op de plek waar vroeger hun oude huis had gestaan maar dat is weg gedreven en later in brand gevlogen.

Ik neem afscheid van haar en stap bij ger in de auto. We rijden nog even naar een soevenierswinkeltje voor postzegels en daar hebben ze ook leuke kleding. Ik koop een vest van Twillingate en een shirt voor Mike. Toen nog ff boodschappen gehaald en 'thuis" zelf lekker karbo met sla en aardappeltjes gegeten en een stuk meloen na. hehe dat was weer een leuke dag, we zijn moe maar voldaan en hopen dat we wakker kunnen blijven om de nederlandse dames te zien voetballen iks heb mijn oranje shirt aan maar ik hoop dat ik de luikjes open kan houden, eerst maar ff lekker in bad.